“Obudzić się rano i mieć coś żywego w zasięgu ręki to dużo.

Pani Malibu i ja nie mamy złudzeń.

Staramy się trzeźwo myśleć.

Jest nam dobrze.

Chyba dobrze.

Chyba nam.”



J. Podsiadło

***

Dob­rze, że jesteś-

Bez Ciebie cisza to nie ta sama

I Hałas jest ja­kiś za głośny



Dob­rze, że jesteś-

bez Ciebie dni zblazowane

Mrok prze­syco­ny czernią



I nie mu­sisz mi pomagać-

Wiem, jak jes­teśmy wszyscy

ut­rudze­ni życiem



Dob­rze, że jesteś-

Bo jeszcze przedwczoraj

Chmu­ry chodziły po słońcu



Dob­rze, że jesteś-

Bo prze­cież sa­m wiesz,

ja­ka pot­ra­fi być samotność



I nie mu­sisz mi pomagać,

bo każde ser­ce- nie sługa

Dob­rze, że jesteś-

W tym cała jest pomoc

Babilon 2015

"Ja się czuję bardzo bezpiecznie, jak jestem sam. Najwięcej. Bardzo mi jest dobrze ze sobą samemu. Ja od razu powiem temu, który mnie odkryje, żeby się na mnie nie gniewał, jak sobie będę odchodził trochę co jakiś czas."

Edward Stachura

z poezją to jest tak , jedego cos gryzło nie wiedział jak to rozsadnie powiedziec wiec napisał wiersz     drugi to czyta tym dardziej nie wie o co chodzi ale zeby nie wyjść na nieuka mówi ze to łane i głebokie    

Le cœur a ses raisons que la raison ne con­naît point.    

...kropka nad I...



...nauczyłem się kochać...

każdą zmarszczkę na Twoim czole...

...wczoraj ich jeszcze nie było...

dziś usta moje je gładzą

...i oczy jakby bardziej zmęczone

...i włosy siwizną prószone

...i uśmiech jakby bledszy...

...cóż...czas nieubłaganie płynie...

niemniej zawsze będziesz...

...tą najpiękniejszą

...tą jedyną

a czas nie jest w stanie tego zmienić...



.......2.04...przed świtem...

Czymże by świat był bez kobiet



Czymże by świat był bez kobiet

ciep­lutkich serc zziębniętych dusz

jeśli nie kruchym kamieniem-

-bez­domnym wśród cichych burz

ja­kim byłbym idiotą i fałszy­we dziecię

gdy­bym nie podzięko­wał kobiecie

co spra­wiła iż jes­tem na świecie

czym byłyby bez ko­biet kolory

jak nie sza­rym od­bi­ciem światła

a twarzy od­bi­cie w lustrze

jak sta­ra pla­ma na nienoszo­nym futrze

bo kto by je no­sił jak nie nasze panie

i co by to było gdy­by nie kochanie?



NeCrOtOn

Zagadka

Zro­zumieć ko­bietę to wiel­ka sztu­ka, po­wie On.

A mnie zas­ta­nawia, jak pojąć myśli i plan działania mężczyzny.

Do­wie­dzieć się cze­go na prawdę pragnie,

jak się ka­muf­lu­je, gdy go de­mas­ku­jesz .

W ja­ki sposób opa­nowu­je wsze­lakie uczucia

i ciągle nad ni­mi władzę ma.



Tyl­ko co to za życie bez tajemnicy?

Prze­ciążone prawdą, po­dające wszys­tkie odpowiedzi.

Mo­noto­nia, którą wy­wołuje­my sami.

Cza­sami le­piej nie wie­dzieć wszystkiego.

W głębi ser­ca prag­niemy sekretów.

Dzwoneczek

Z dna oceanu - Anna Świrszczyńska



jestem bezcenna, póki jesteś mną.

kąpię się w wannie twojego zachwytu,

twój zachwyt

mnie stworzył.



jestem źródło, pijesz ze mnie

szczęście.

być źródłem szczęścia -

co za wspaniałość.



śpiewasz mnie,

z twojego śpiewu mam ciało.

jest piękne i nieśmiertelne,

bo nie istnieje naprawdę.



daję ci szczęście,

mogę dać ból.

ofiarowałeś mi tę władzę,

rozkwitam, zrobiłeś mnie królową.

moje kwitnienie cię zachwyca,

moje kwitnienie sprawia rozkosz

mnie i tobie.



mogę dać ci ból, boisz się ,

jesteś bezbronny, czuję twój lęk.

twój lęk obudził moje okrucieństwo,

patrzę na nie zdumiona.

jak na zwierzę z dna oceanu.



podziwiamy oboje,

jego gibkość elektryczną,

twój lęk je wabi,

igrają razem jak młode koty.



wabiąc się pięknieją.

jakże piękne i są teraz oboje,

moje okrucieństwo

i twoja bezbronność.



to fascynująca zabawa, mój miły.

przerwijmy ją.

Jednym szeptem

Jednym szeptem, jednym gestem

Jednym drgnieniem powiek zmieniasz

Zawstydzenie, kiedy jesteś

W zamyślenie, gdy cię nie ma.



Mam tyle słów jest ich siła

Życzeń i pragnień jak w kolędzie

Gdzie się podziały, kiedy byłeś

Czy się odnajdą gdy znów będziesz.

Mirosław Czyżkiewicz

   



"Proszę mnie wygłaskać, wyściskać i wyturlać, bo mi smutno."



Tomasz Matkowski

Z dawnych pamiętników

Niech złota rybka, choć jeszcze mała,

będzie Tobie życzenia spełniała.

Niech pływa rybka w pięknej wodzie

i trzy życzenia spełnia na co dzień    

wygłaskać, wyturlać i wyściskać- 3 jak nic    

"Uważaj na znajomości, które zaczynają się od głowy. O tych zapoczątkowanych fascynacją seksualną można szybko zapomnieć. O tych, które zaczynają się od rozmów, wymiany myśli i emocji, możesz nigdy nie zapomnieć."



Magdalena Witkiewicz

Uczucia

Rodzą się w ba­nal­nych miejscach

nig­dy nie wiado­mo gdzie

ani kiedy…

Są jak bez­domne ptaki

szu­kające swo­jej bez­pie­cznej przystani…

Głod­ne uśmiechu…rozmowy…dotyku

i is­to­ty o którą pragną się troszczyć…

Zam­knięte w klat­ce nieopo­wie­dzianych marzeń

i słów nieśmiałych…

Uczu­cia…skrzydła wiat­ru spragnione…

ocze­kiwa­niem nies­po­koj­nych piór strudzone…

Seneka 18

Dziś mija 8 lat jak powstał ten wiersz ...wielki szacun dla Joany z Bielska    

Jestem Kobietą -

- z bliznami życia,

o prostym sercu

i zwykłych myślach,

Jestem Kobietą -

- z popsutą pamięcią,

ukrytą w szufladach

na starych zdjęciach.



Jestem Kobietą,

na początku drogi,

co to ma za sobą,

pierwszy poryw serca.

Czas

( choć niezwykle dla mnie szczodry),

- ucieka -

w poszukiwaniu

życiowego miejsca.



Jestem Kobietą,

która w Twoich rękach,

może rozkwitnąć,

ale wcale nie musi.

Jestem Kobietą,

jak pogoda zmienna,

co może mówić

lub słowem się dusić.



Jestem Kobietą,

co wybacza wszystko,

gdy kocha,

gdy nie kocha -

- odchodzi...

Raz jest zbyt daleko,

raz za bardzo blisko,

Raz wzrokiem zamraża,

raz wzrokiem uwodzi.



Jestem Kobietą,

co marzenia spełnia,

otula sobą

o promieni wschodzie.

Jestem Kobietą,

co jest zawsze wierna :

mężczyźnie,

zasadom

i modzie.

joanbielsko 02.05.2007

Trochę przydługi, ale zabawny..    

Poszukiwany, poszukiwana..dozwolone od lat 40-stu

Chciałabym takiego Pana ,

co pamięta - " W Jezioranach ",

" Studio 2 " i " Lato z Radiem ",

(co to jeździł dużym fiatem) .

Gdzie takiego znaleźć zatem?





Gdzie mężczyzna ten z gitarą,

co z chlebakiem szedł na Babią

i z soboty na niedzielę -

pod gwiaździstym sypiał niebem?

- nie wiem .



Co pamięta jak na święta,

pachnie pasta do podłogi,

jak rzucili pomarańcze,

jak w kolejce bolą nogi.



Taki co się umie durzyć -

goździk biały podaruje,

czystej wódki się napije,

wprost mi powie to co czuje.

Ten mężczyzna musi wiedzieć ,

kim był Kurek i Kamiński ,

I że jak zabraknie prądu -

to, że w nas może zaiskrzyć.



A jak weźmie mnie do kina ,

to zatęskni za Kroniką,

i rozbawi po raz setny

go - " Monika" - Laskowika.



Będzie wiedział kim był Konrad,

gdy Holoubek serca porwał .

I pamiętał po wsze czasy :

- " Płoną góry, płoną lasy ".

joanbielsko

Wpatrzona w monitor komputera

czytam tysiące słów

wychodzących z obcych ust.

Czasami nijak mają się do rzeczywistości.

W powab ubrana brzydota,

niedostrzegane piękno w inności.

Gdzie w tym wszystkim prawda?

Mistrzostwo kamuflażu,

świat, w którym

białe to czarne,

a czarne to białe.

Wirtualne życie

pozbawione smutku i łez.

Utopia, której nie ma.

Lamunieca 2015

"Wobec ciebie

nie jestem zazdrosny.

Przyjdź z mężczyzną

za plecami,

przyjdź mając ich stu we włosach,

przyjdź z tysiącem ich od piersi do stóp,

przyjdź jak rzeka

pełna topielców

na spotkanie ze wściekłym morzem,

wieczną pianą i burzą.

Przynieś ich wszystkich

tam gdzie czekam:

zawsze będziemy sami,

zawsze będziemy ty i ja

sami na ziemi."



P. Neruda

Szczęśliwe chwile mają swój

niepowtarzalny charakter,

zapach i smak.

Wirują nad głowami

jak kolorowe motyle,

pochłonięte własnym pięknem.

Delikatne jak nieuchwytna mgła

opadają nasiąknięte zapachem otoczenia.

Nie zatrzyma ich uciekający czas.

Zamknięte w kokon

pozostaną wspomnieniem.

Lamunieca 2015

Banita twego serca i ciała, i życia,

Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi,

Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,

Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.



Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,

Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,

Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,

Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.



Przypominam: umarłem. To było niedawno.

Kochanymi rękami kopałaś mi grób;

I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,

Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.



Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię

Moje wiersze. I koniec. Urwała się nić.

Módl się za mną. To wszystko... Umarłem przez ciebie,

Chociaż właśnie dla ciebie tak pragnąłem żyć.



J. Brzechwa

Szukaj mnie w kroplach deszczu

Szukaj mnie na niebie wśród obłoków

Szukaj mnie w promieniach słońca

Szukaj mnie w śpiewie ptaków.



Szukaj nie zbaczając z drogi

Szukaj cierpliwie i wytrwale.

Podążaj za mną nieustannie

Cierpliwie dzień po dniu.



Szukaj a gdy już znajdziesz

Nie pozwól mi odejść

Zatrzymaj mnie na zawsze

Ukryj w sercu na dnie.

Lamunieca 2015

Stanisław Barańczak - CZAS TAK CIERPLIWIE ZNOSI



Czas tak cierpliwie znosi mnie z powierzchni Ziemi!

Konserwator zabytku (jeśli liczyć zabytki kuliste,

u biegunów spłaszczone nieco, jest to zaiste

zabytek najbardziej zdeptany ze wszystkich, które depczemy,

ze wszystkich, gdzie pozostaje po nas wklęsły i wiecznotrwały

pomnik: odcisk gąsienic, wyryte serduszka i strzały,



lej po rozbitej kosmicznej sondzie, geometria rowków podeszwy

tenisówki Nike - jej ślady obserwator odległych galaktyk

bierze pewnie za produkt masowych a tajnych praktyk

religijnych, wyciskaną jak pieczęć na każdej poziomej powierzchni

aluzję do odkrywkowych kopalń, tej późnej wersji katakumb),

czas-konserwator, powiadam, nie przypuści nagle kontrataku,



ale i nie przepuści nikomu: mnie też - jakbym był rdzą czy porostem -

systematyczną szpachelką, milimetr po milimetrze,

zdrapuje, zeskrobuje. Patrzy na mnie jak przez powietrze,

bo przez powietrze właśnie ta erozja, ten stały postęp

spękań, nadkruszeń, rozpyleń tego, co miało trwać twardo

pod stopami zasługujących, a co rządzi się nazbyt otwartą



polityką wolnego wstępu już od chwili otwarcia Bramy.

Pierwotnie planowanej dwuosobowej elicie

coś nie wyszło - palcem płomienia wskazano jej zatem wyjście;

jak można było nie dostrzec, że się tą furią wdzieramy

do środka my, ci z drugiego rzutu, na chama, na grandę,

jak Meksykanie płynący krytą żabką przez Rio Grande,



jak kolejka w otwarte o świcie drzwi supersamu!

Czas-konserwator i strażnik usuwa nas bez wyjątku,

pardonu i wyjaśnienia, ale wie: nie przywróci porządku;

zbyt wiele zaległości narosło już, aby sam mógł

je uprzątnąć. Robi, co może, ale każda interwencja spóźniona.

Życie to zwłoka, z jaką bierze się wreszcie do nas.

Nie poz­na­my odpowiedzi

Wie­cznie spóźniając się pytać

Z wer­sa­mi przep­la­tany­mi milczeniem

Próbując zapełnić

Miej­sca niedookreślone

Żyje­my w nieświadomości.

Tworząc ze zlepków całość.

Luma

Księżyc w niebie jak bałałajka,

ech! za wstążkę by go tak ściągnąć

i na serduszko -



byłaby piosenka bardzo nieziemska

o zakochanych aż do szaleństwa,

nieludzko.



Jeszcze by można rzekę w oddali

i cień od dłoni, i woń konwalii

dziką;



ławkę przy murze, a mur przy sadzie

i taką drogę, która prowadzi

do nikąd.

Kostek Gałczyński Romans

...wyblakłością barw...

...krzykiem niemych słów...

jakże trudno namalować...

...wzlot rozdartej duszy...

...w świecie pozbawionym echa...

...szarość zgniata nas...

...ciała niszczy czas...

wspomnienia...

...tylko te...

jak za dawnych lat...

...pozwalają żyć...

...i przy Tobie trwać...

w świecie pozbawionym echa...

...czemu...czemu...czemu...emu...mu...u...

.......6-45...

Gdy marzenia nas kierują

Ku pytaniom, ku staraniom,

Gdy pragnienia motywują

Wbrew obawom i wahaniom,

Gdy widzimy czego nie ma,

Choć nas nęci i pociąga;

Gdy słyszymy mimo ciszy,

Coś, co milczy jak pień drzewa

I logice wręcz urąga;

Wtedy budzi się potrzeba

Wielkich czynów i…

To się liczy!

JW 2015

Love center

Dzień dob­ry to ja

Sprze­dam Pa­ni miłość

Nic nie jest bez­cenne

Bo przyj­dzie Pa­ni za nią zapłacić

W za­sadzie to okazja

Bo uczuć og­rom

W za­mian Pa­ni dostanie

Jeśli Pa­ni nie chce

To zrozumiem

Cho­ciaż wo­lałbym akceptację

Po­nieważ tar­get na miłość

Muszę wyrobić

ZL2015

Jeżeli chcesz kupisz wszystko ..jest tylko kwestia ceny     tylko nie wszyscy wszystko sprzedadzą







">

tak od rana     a co niechta jak to mawia Markiz właśnie a gdzie się podział nadworny nasz rymolog    

A wino niechaj się leje

za tych co miłość doznają

i za tych którzy chcąc kochać

miłości swojej szukają.



A wino niechaj się leje

za życie nowe na ziemi

i za tych którzy odeszli

bo tego nikt już nie zmieni.



A wino niechaj się leje

za prawdy co drogę wskażą

niech niszczą kłamstwo obłudę

serce niech swoje ukażą.



A wino niechaj się leje

za kołnierz Twojego życia

gdy kielich szczęścia jest pełny

to wszystko jest do zdobycia!