nie wiem skąd te Andrei pisanie ale to mocne słowa jak żelazo które znam i szanuję za to choćby że nie kłamie , jakem kowal

a kto nam zabroni wpaść     jakkolwiek czy gdziekolwiek    

oo chociażby na        

    pywko tyż cudowna sprawa zaraz po rzeczach ważniejszych     moja być za a nawet za na każdem miejscu i o każdej porze...

    zwłaszcza po golonce albo karkóweczce    

Modlitwa?

A jeślim pełna jest niewiary,

kogóż os­karżać mam, o Pa­nie?

Two­je to słowa ciałem się stają

bo wol­na wo­la to czcze ga­danie...

Lecz jeśli ode mnie wszys­tko za­leży

to daj mi Pa­nie siły ol­brzy­ma,

wiarę i miłość i prze­kona­nie,

że nędzny człowiek to wszys­tko wyt­rzy­ma...

Daj mądrość głęboką i funt op­ty­miz­mu,

bym mogła uwie­rzyć, że w bie­dzie

nie jes­tem sa­ma, że Tyś jest tuż obok

i ku szczęśli­wości mnie sam po­wie­dziesz...

Ja zaś bym chciała widzieć Twój ob­raz

w każdym prze­jawie mej codzien­ności

nie chcę byś led­wo od święta przy­bywał,

lecz u mnie na dob­re się już roz­gościł...

"Emocje mierzone w kilobajtach"

Już niepot­rzeb­ne są noży krawędzie

na szal­kach spo­koj­nie układasz spra­wy

księżyc ty­siące ra­zy był świad­kiem

noc­nych pochodów z prob­le­mami...

ty­le przeżyłeś, wiesz ni­by spo­ro

ale gdy spot­kasz Przeszłość po la­tach

i ty­le mógłbyś jej opo­wie­dzieć-

o swoich suk­ce­sach, szachach i ma­tach

to ga­dasz o niczym, choć powódź myśli

żali i prag­nień z mroków wczo­raj­szych

że co tam słychać...dob­rze, w porządku

ko­nie­cznie się trze­ba spot­kać na mieście...

i ja­kiś popłoch nie wie­dzieć cze­mu

za­bija słowa i wiąże umysł...

o ileż łat­wiej e-mailem po­wie­dzieć

o tym co wczo­raj i pla­nach na jut­ro...

każdy modli się jak umie    

Nie tylko wilczyca

zawodzi do księżyca,

nie tylko żmija

pluje jadem



Nie tylko papugi

skrzeczą,

nie tylko gady

kąsają



I nie tylko pies

kły obnaża,

a kot

po­kazu­je pazury



Nie tyl­ko człowiek

emoc­je przeżywa

i nie tyl­ko zwierze

bywa.... nieludzkie.

Dlacze­go tak sie w życiu dzieje?

Raz wie­rzysz, raz tra­cisz nadzieje.

Śmiejesz sie a po­tem lecą Ci łzy,

Sie­dzisz spo­koj­nie a po­tem jes­teś zły.

Zys­ku­jesz coś a po­tem tra­cisz,

Jes­teś szczęsli­wy a jed­nak za to płacisz.



Dlacze­go tak sie w życiu dzieje?

Raz ufasz raz gu­bisz nadzieje.

Mówisz dzień dob­ry, a później do widze­nia,

Raz coś się dzieje na ja­wie, raz to tyl­ko marze­nia.

Kochasz ko­goś a ten ktoś od­chodzi,

Słońce też wsta­je a po­tem zachodzi.



To życie przy­pomi­na nam w każdej do­bie,

Że jest naszym władcą we włas­nej osobie....!

...ze srebrnej tuby babcinego patefonu...

cudowny czar walczyka tryska...

a tańczącej Pati...mama głosem wtóruje...

...ach walczyk...ach walczyk...

ślicznie córeczko tańczysz...



...stary Becker na ścianie...

co pałace pamięta...wybił już dwudziestą...

...cas kończyć ten taniec...

czas już się położyć...odpocząć po pląsach

...ach walczyk...ach walczyk...

ślicznie córeczko tańczysz...



...z tymi oto słowami...czar zabawy pryska...

nie ma już Beckera...nie ma patefonu...

pozostała Pati...tańcząca walczyka...

...ach walczyk...ach walczyk...

ślicznie córeczko tańczysz...

Bez bicia kurantów cichutko na palcach

czas przemija liczony w .. kwantach.

Walczyk nam wyrósł niepostrzeżenie

Pati - techno walc przyprawia o serca drżenie        

Jesienne kołysanie





kołysz mnie...

z wiatrem unoś pomiędzy korony

zaabsorbowane rozmową z chmurami

gdzie wdzięczy się do księżyca wierzba

z gibkości słynąca



kołysz mnie...

w rytm nocnych dźwięków z lir wykrzesanych

w tańcu liści niesionych babim latem

gdzie korowodem jeszcze tętni

uciekające życie



i kołysz mnie jeszcze

gdy mgła spowije aleje parkowe

przygaszając błysk w oku wędrowca który

dostojnością swoją uszlachetni opuszczoną ławkę

i zaśnie...





a ty kołysz mnie

obudź życie w odchodzącej jesieni...





tak mi się przypomniało    

O tej porze, w dzikim lesie,



Gwałt podnoszą smukłe drzewa.



Powiew wiatru chłód już niesie,



A ptaszyna smutniej śpiewa.







Grzyb wysypał się obficie,



I zza krzaka okiem świeci.



Jakby czekał na przybycie,



Całej chmary swoich dzieci.







Trawa ochrą już się mieni,



Małe krzewy gubią liście.



A w koronie śpią w czerwieni,



Jarzębiny piękne kiście.







Jeleń wyszedł na skraj lasu,



Wszystkim, głosi swoją moc.



Robiąc przy tym dość hałasu,



Ryczy basem całą noc.







Gdzieś w oddali ludzi słychać,



Idą wprost w głęboki bór.



Każdy piękno chciałby wdychać



Ale w dłoniach taszczy wór.







Z worów sypią się plastiki,



Wszelkich flaszek cały stos.



Zaśmiecają obraz dziki,



Śmiejąc się naturze w nos.

           







">





śpij dobrze .. śnij jeszcze lepiej .....mrrrr....    

Kto to pędzi tak przez miasto,

Komu w tych ulicach ciasno.

Biegnę gryząc pomarańczę,

Ziemia pod nogami tańczy.

Biegnę gryząc pomarańczę,

Ziemia pod nogami tańczy.

Naokoło kipi życie

I ja mam się znakomicie.

Wszyscy niosą oczy jasne,

Trotuary wprost za ciasne

Lubię kiedy jest sobota,

Gdy po wszystkich już kłopotach.

Lubię śpiewać, lubię tańczyć,

Lubię zapach pomarańczy.

Tadeusz Woźniak

...na siłę otwarłem oczy...

a przecież snu w nich tak wiele...

...mgłę urodziło jezioro...

a ona poroniła dziś jesień...

...kluczem żurawi mi śpiewa...

usta mi zwilża porannym chłodem...

...odlatują...coś przemija...

...smutek...chyba jeszcze się położę...

........3...10...2013...

.. brać od życia

ile sie da

brać od losu

więcej niż chce dać    

...popłyń ze mną do zatoki wspomnień...

tam nie ma pór roku...

...tylko uniesienia...

czas zastygł...zegar tam nie tyka...

nic nie przemija...nic się nie zmienia...

....     ...

...niebo roziskrzone nad nami

płyńmy w dal na spokojnej fali

Otuleni srebrzystymi mgłami

krzyk żurawia słyszymy w oddali

Wiatr delikatnie szuwary pieści, kołysze

fala raz po raz podnosi sie ..w zachwycie......

...czy Twoje usta dziś pachną jesiennym wrzosem...?...

czy liśćmi lawendy zamkniętymi w czyjejś dłoni...?...

...a może ich tak naprawdę nie ma...

wielka szkoda...

...zapomniałem ich smak...

zagubiłem sens ich woni...

    no masz znowu trzeba podjąć decyzję .. hmmm bez wątpienia dziką różą ..     pączuś miał takie nadzienie