Słuchaj dzieweczko ! - ona nie słucha.Przesunął więc ręką od piersi do brzucha.

Buch - jak gorąco ! Uff - jak gorąco!

Ty żeś to w nocy ? To ty Jasieńku? Jam ci najdroższa ! Więc wchodź pomaleńku !

I wszedł w nią powoli jak żółw ociężale. Ruszył - dwa razy - wolniutko ospale.

Szarpnęła się trochę. Przyciągnął z mozołem. Nogami się zaparł o krzesło za stołem...

i teraz przyśpieszył i pchnął nieco prędzej i dudni i stuka, łomoce i pędzi.

A dokąd ? A dokąd ? A dokąd ? Na wprost !

(Klęczała wygięta w pozycji \"na most\". A On ją w tę szparę, w ten tunel, w ten las

I śpieszy się śpieszy by zdążyć na czas. Aż łóżko turkoce i krzesło też puka.

A Jasiu ją stuka i stuka i stuka .

Tak gładko, tak lekko , tak calem za cal wyjmował i wkładał ten narząd jak stal.

A Ona spocona, zziajana , zdyszana Legła na plecach , uniosła kolana

zdziwiona tym wszystkim co się z nią dzieje pyta się Jaśka, pyta i śmieje :

A skądże to, jakże to, czemu tak gnasz !?

A co to to, co to to, co ty mi pchasz !?

Że wali, że pędzi, że bucha, buch buch !?

Ach jakże , ach jakże, ja lubię ten ruch !

I gna ją i pcha ją i akcję swą toczy i tłoczy ją Jasiu uroczy , tłoczy

Nagle... świst

Nagle... gwizd

Buchnęło - buch ! i stanął już ruch.

Oj gdzie mi zniknąłeś ! Chcę jeszcze Jasieńku ! Próbuję go znaleźć ręką po ciemku.

A on już bez ducha , mały skulony , Śpi nieboraczek choć akt nie skończony.

Więc strzela biedna wokoło oczyma.Dziwi się temu co w ręce trzyma,

i płacze, narzeka na los swój niewieści , i w końcu się sama ze sobą pieści.

A Jasiu ? Znał prawdy nieznane dla ludu . Przeczytał Wisłocką . Chciał teraz cudu.

Sądził, że starczy ta szybkość, ten ruch,technika, pozycja i owo \"buch buch\",

by żonę rozpalić do ognia białości . A ona pragnęła też innej miłości.

dzien dobry , jakieś wesele się szykuje ? witam wszystkich

normalnie ten wierszyk zwala z nóg ,        

czesc agafi    

to panna młoda dała dyla z muzykiem ?    

pózniej zobacze co z tą panną młodą ,do wieczora            

mówisz i masz