Rysuję obraz na okna szkle

Wiatr szalony za mną wciąż krzyczy

Dłoń na piasku tworzy uczuć wstęgę

Za serca zwierciadłem ziarna kolejno liczy



Okruchem jednym upajam się namiętnie

Drabiną do nieba pośpiesznie zmierzam

Wbrew temu, co pragnę, czas nadal biegnie

Choć w pragnień bezmiarze go nie odmierzam



W studni wpomnień zatapiam każdy uśmiech

Zabijam bóle i kradnę nadzieję

Tonę w Słońca promieńi żarze

Usypiam swą duszę - do gwaizd się śmieję