Promienie UV i powstająca dzięki nim w organizmie witamina D3 sprawiają, że czujemy się zdrowsi, szczęśliwsi, zrelaksowani. Od czasu, gdy opalanie zyskało powszechną akceptację, moda na brązowy odcień skóry nie mija!

Osoba z piękną złoto-brązową opalenizną postrzegana jest jako atrakcyjna, zdrowa, tryskająca życiem.

Wyczytałem, że długość seansu przede wszystkim zależy od karnacji, koloru włosów oraz grubości naskórka. Osoby o rudych włosach i o mlecznej cerze pokrytej piegami muszą być bardzo ostrożne, bardziej niż osoby o blond włosach i o jasnej skórze. Osoby ciemnowłose o oliwkowej cerze mogą poświęcić na opalanie dużo więcej czasu.
No, na szczęście ja z natury opalam się na brązowo, żadnego zaczerwienienia naskórka. Inną sprawą jest, że czasu na ekspozycję słoneczną czy w solarium brakuje.

Znalazłem w sieci program bezpiecznego opalania:
"Jeżeli marzysz o pięknej opaleniźnie, zapraszamy do SOLARIUM. Korzystanie z solarium ma dobroczynny wpływ na nasze ciało, oraz psychikę. Dlaczego? Gdyż lampy w solarium emitują promienie bardzo podobne do słonecznych. Dodają nam energii, przyspieszają wszystkie procesy biologiczne i chemiczne zachodzące w organizmie: regulują przemianę materii i pracę hormonów, pobudzają produkcję witaminy D (chroniącej między innymi przed krzywicą).

W rezultacie czujemy się zdrowsi i mamy lepsze samopoczucie. Wychodząc temu naprzeciw stworzyliśmy Solarium, gdzie możemy skorzystać ze sztucznego słońca nawet wtedy, gdy pogoda nie wpływa na nas pozytywnie, jest pochmurnie i pada deszcz czy śnieg. Promienie UVA opalają skórę, ale również mocniej ją wysuszają. Solaria nowej generacji na szczęście nie mają już prawie całkowicie promieni UVB, odpowiedzialnych za poparzenia. Ważną kwestią jest stosowanie kosmetyków solaryjnych, zapobiegających wysuszaniu skóry jak także pomagających w procesie opalania ciała."

To dlatego w wielu krajach ograniczono emisję i siłę lamp stosowanych w solariach aż o 50%. Teraz mają taką samą moc z jaką opala nasze słońce.

"Program bezpiecznego opalania:
* Oparzeń słonecznych w solarium trzeba unikać za wszelką cenę. Brzmi to logicznie, ale bardzo łatwo o tym zapomnieć. Gdy to się stanie twoja skóra będzie potrzebowała długiego czasu na regeneracje.
* Nie próbuj przez cały rok być tak brązowa(y) jak to tylko możliwe. Nie powinieneś/powinnaś przekraczać maksymalnej dawki promieniowania UV w ciągu roku.
* W przypadku łóżka opalającego lub tuby zawsze przestrzegaj wskazówek udzielonych przez obsługę studia i stosuj odpowiednie dla twojej karnacji czasy naświetlania.
* Dzieci nie powinny się opalać (uwaga młode mamy! Chrońcie swoje maluszki przed słońcem. Dzieci do trzeciego roku życia w ogóle nie powinny być opalane. Później z wielkim umiarem, zawsze z zastosowaniem wysokiej ochrony przeciwsłonecznej). Nie wolno opalać dzieci w solarium!
* Jeżeli zażywasz leki upewnij się u lekarza czy możesz się opalać. Wiele leków ma działanie światłouczulające! Przez nieuwagę i beztroskę możesz nabawić się problemów ze skórą - zaczynając od niegroźnej, przemijającej pokrzywki poprzez przebarwienia i odbarwienia skóry, a na poważnych kłopotach ze skórą kończąc.
* Jeżeli miałaś/eś problemy ze skórą lub jesteś uczulona/y na różne specyfiki koniecznie poradź się lekarza czy możesz się opalać.
* Do opalania w solarium stosuj specjalne kosmetyki, które pielęgnują skórę i ułatwiają opalanie, po opalaniu również powinnaś stosować specjalne balsamy. Kosmetyki, które są przeznaczone do opalania na słońcu nie spełniają tych kryteriów!
* Do opalania na słońcu nie wolno używać kosmetyków przeznaczonych do solarium. I odwrotnie - kosmetyki z filtrami przeciwsłonecznymi nie mogą być stosowane w solarium.
* Jeżeli masz dużo znamion, pieprzyków to również nie powinnaś wystawiać się na intensywne działanie promieni UV, uwaga pieguski wasza skóra jest szczególnie wrażliwa na promienie UV.
* Między seansami trzeba robić przerwy. Dla skóry wrażliwej co najmniej dwudniowe odstępy, dla karnacji ciemniejszych można opalać się co drugi dzień. Po trzeciej wizycie w solarium na pewno będzie już widać efekt. Nie będzie to jeszcze opalenizna bardzo widoczna, ale skóra nabierze już żądanego kolorytu. Powinniście robić przerwy w regularnym chodzeniu do solarium. Co jakiś czas pozwól skórze zupełnie odpocząć od opalania.
* Po każdym seansie w solarium zaleca się dobrze odżywić i nawilżyć skórę: pomocna będzie intensywnie nawilżająca maseczka oraz dobry balsam do ciała.
* Pamiętaj koniecznie o zdjęciu biżuterii, zegarka, itd.
* Przed opalaniem nie używaj perfum ani dezodorantu Skóra powinna być czysta.

Nie opalaj się w solarium ani na słońcu, jeśli:
* Masz bardzo jasną karnację (fototyp I)
* Masz uczulenie na słońce
* Chorujesz na serce, nerki lub tarczycę, epilepsję (inne poważne choroby przewlekłe)
* Cierpisz na bielactwo skóry
* Przebyłaś niedawno operację i jesteś w okresie rekonwalescencji
* Zażywasz leki światłouczulające (antykoncepcyjne, antydepresyjne, przeciwgrzybiczne, z wyciągiem z dziurawca)
* Masz miesiączkę
* Jesteś w ciąży lub niedawno urodziłaś dziecko
* Masz liczne przebarwienia i znamiona
* Masz rozszerzone naczyńka na twarzy lub ciele
* Używasz kosmetyków z retinolem, z kwasami AHA, szamponu z dziegciem

Wymagania, jakie powinniście stawiać studiom solaryjnym:
* Wymagaj od obsługi solarium wiedzy i kompetencji, obsługa solarium powinna udzielić ci wyczerpujących informacji na temat Twojego fototypu, zalecanego czasu opalania, częstotliwości opalania, kosmetyków do opalania i po opalaniu
* Wymagaj czystości w solarium: łóżka do opalania muszą być dokładnie dezynfekowane i czyste, wymagaj jednorazowych ręczniczków
* W solarium muszą być udostępnione kosmetyki do demakijażu: musisz mieć możliwość dokładnego zmycia makijażu
* Pomieszczenie powinno być miłe, czyste, stwarzać atmosferę doskonałą do relaksu
* Obsługa poza kompetencją powinna wyróżniać się uprzejmością: musisz czuć się swobodnie i bezpiecznie w miejscu, w którym chcesz przecież nie tylko zdobyć opaleniznę, ale też zrelaksować się
* W solarium musi być dostępna woda do picia (kubeczki najlepiej jednorazowe)
* Musisz mieć pewność, że sprzęt opalający jest bezpieczny i sprawny, zazwyczaj świadczą o tym certyfikaty umieszczone w widocznym miejscu."

Mam nadzieję, że przybliżyłem nieco wiedzę z zakresu opalania solaryjnego. W dzisiejszym świecie jesteśmy zbyt zabiegani, dążymy do pewnej stabilizacji zawodowej, której poświęcamy bardzo dużo czasu, często zapominając o ważnych aspektach zdrowotnych czy też relaksacyjnych.

Na pewno ślęcząc przed monitorem nie znajdziemy tej bratniej duszy, z która spędzimy resztę życia, dla której gotowi będziemy poświęcić wiele własnego czasu i energii by przeżyć życie godnie, kochając i być kochanym.

Istnieją oczywiście wyjątki i każdy o tym wie, choć nie każdemu przychodzi uwierzyć, że można znaleźć poprzez net przyjaciółkę lub przyjaciela, na którym można polegać w każdej chwili i mieć oparcie choćby poprzez rozmowę czy poradzić się w sprawach sercowych.

Zwierzęta są z zachowania bardziej ludzkie niż do tej pory sądziliśmy.

Z obserwacji jakie przeprowadziłem wynika, że pies potrafi przeciągać się zupełnie jak człowiek, wzdycha, śni, ma pragnienia. Jest wiele przykładów, których tutaj nie będę przytaczać, gdyż zajęłoby to zbyt dużo stron a przekaz ma być intencyjnie czysty i zrozumiały.

Gesty i mowa ciała są także podobne, gdyż potrafią w ten sposób wyrazić więcej uczuć niż poprzez szczekanie, którego ludzie nie rozumieją. Należy tylko bardzo mocno chcieć, aby to dostrzegać.
Ja przez wiele lat nic nie widziałem, tzn mózg rejestrował zachowanie psa ale nie przekazywał tego jako wyrobionego zachowania (nie miał odpowiednika porównawczego) więc nie dawał odpowiedniego sygnału poznawczego.
Przez cały czas mój pies dawał mi znaki, że rozumie każde polecenie, każdy gest, każdą myśl (nie dosłownie ale sami wiecie, że zwierzęta mają dodatkowe i wyostrzone zmysły), jak także próbowało przekazać samodzielnie inne uczucia bez wymuszania na nim takiego działania. Zupełnie jakby pies myślał.
 Wielu z was powie, że to instynkt. Może się mylicie. Nie dostrzegacie prawd oczywistych by je odpowiednio interpretować, a co za tym idzie macie wyrobione uprzedzenia (zupełnie jak rasizm) wobec gatunków stojących na niższych szczeblach ewolucji. Jednak czy komukolwiek przyszło do głowy, że być może takie stadium ewolucyjne może być koroną stworzenia u psa?
Herezja? Szaleństwo?
Odpowiedzi należy szukać w nauce, dla niektórych to magia, gdyż czego człowiek nie rozumie, tego się boi i to niszczy.
Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że człowiek boi się nawet własnego gatunku. Strach maluje się na twarzach tych z was, którzy widzicie odmienności i brzydzicie się nimi do tego stopnia, że próbujecie zwalczyć to instynktem, zupełnie jak zwierzęta.

Ale wracając do tematu, czy zastanawialiście się nad faktem życia zwierząt w otoczeniu człowieka?

Czym jest życie psa u boku człowieka?
Większość ludzi odpowie, że pies jest do pilnowania i odstraszania. Takie jest jego zadanie narzucone przez ludzi.

Od zarania dziejów, człowiek i pies zawsze byli razem. Decydującą fazą tej symbiozy było, że udomowiony wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia.

Pobudki działania psa nie zawsze są jednoznaczne, ale wszystko, co robi ma swoje przyczyny. Czy kiedykolwiek zastanowiło cię, dlaczego pies wykonuje polecenia swego pana, jest towarzyski, wierny i zdolny do ciężkiej pracy i dlaczego odczuwa potrzebę pójścia za właścicielem, kiedy ten wychodzi?
To z miłości, z tego jak reagują na przywództwo stadne. Ich opiekunem i przywódcą stada jest człowiek, który karmi je i daje ochronę, kąt do spania i odwzajemnia tę szczerą miłość.
Tak wiele moglibyśmy się jeszcze nauczyć, tak wielu rzeczy nie rozumiemy a jakie ogromne są nasze możliwości nie dowiemy się prawdopodobnie nigdy; pierw człowiek zniszczy wszystko i w końcu samego siebie.

„Ludzie, którzy kochają psy, często mówią o „psie swojego życia”. Wiele razy słyszałem to określenie, zanim zacząłem rozumieć jego rzeczywiste znaczenie. Pies mojego życia, to ten, którego kocham szczególnie mocno, czasami wręcz w sposób niewytłumaczalny.” – Jon Katz

Ciekawa teza, że to psy przyczyniły się do ewolucji człowieka, przekazując mu system społeczny, inteligencję społeczną, hierarchię stadną w końcu ucząc symbiozy.
 To jak wiele dla nas zrobiły zwierzęta (udomowiene lub nie) widać na każdym kroku. Czerpiemy garściami ze świata zwierząt, podpatrując je. Czy zastanawialiście się kiedyś jak powstają wieżowce, drapacze chmur? To dzięki mrówkom oraz innym insektom.
Spróbujcie poszukać tej wiedzy a przekonacie się jak niewiele człowiek osiągnął własną pracą a jak wiele zawdzięcza samej naturze, zwierzętom.

Sztuka wyobraźni jest największym darem danym człowiekowi, ale tak niewielu potrafi z niej w pełni korzystać, że zaczynamy popadać w obłęd własnego zarozumialstwa i lenistwa, dając upust agresji pod postacią siły nad słabszymi.
A najgorszą skazą u człowika jest to, jak bezwzględnie traktuje zwierzęta…