Nad­wrażli­wość to mój wróg.

Na sa­mot­ność ska­zują człowieka nie wro­gowie, lecz przyjaciele.

Wro­gowie często mówią prawdę, przy­jaciele nigdy.

O war­tości człowieka świad­czy lis­ta je­go przy­jaciół, o po­pular­ności – lis­ta je­go wrogów.

Między mężczyzną a ko­bietą przy­jaźń nie jest możli­wa. Na­miętność, wro­gość, uwiel­bienie, miłość – tak, lecz nie przyjaźń.

Na każdym szczycie jest tylko światło, chłód i samotność.

Jedyne lekarstwo dla znużonych życiem w gromadzie: życie w wielkim mieście. To jedyna pustynia, jaka jest dziś dostępna.

Każdy jest samotny i albo poddaje się temu nieubłaganemu prawu życia albo stara się je podważyć miłością i przyjażnią.

Pustka. Pustynia. Nic. Ja sam tutaj jestem. Ja sam.

Smutne, gdy najdroższą istotą jest dla kogoś jedynie istota zagadnienia.

Kto posiada kota, nie musi się obawiać samotności.

Pieniądze mają czarodziejską moc: z nimi nikt nie jest samotny.

Wszystko można nabyć w samotności, prócz charakteru

Pochwała samotności, to najpiękniejsza balowa zabawa po północy.

Pracując dla samych dóbr materialnych budujemy sobie więzienie. Zamykamy się samotni ze złotem rozsypującym się w palcach, które nie daje nam nic, dla czego warto byłoby żyć.