Zniecier­pli­wieni te­raźniej­szością, wro­gowie przeszłości, poz­ba­wieni przyszłości [...].

Uległość stwarza przyjaciół, mówienie prawdy nienawiść.

Moje poglądy bliskie są poglądom Spinozy: podziw dla piękna oraz wiara w logiczną prostotę porządku i harmonii, które w naszej znikomości możemy pojąć jedynie w sposób bardzo niedoskonały. Uważam, że musimy się pogodzić z tą niedoskonałością naszej wiedzy i poznania oraz traktować wartości i pownności moralne jako problemy czysto ludzkie.

Każda prawda ma dwie strony: moją i twoją.

W gruncie rzeczy okazuje się, że pilnowanie pieniędzy jest bardziej kłopotliwe niż ich zdobycie.

Czas męczy i nuży tylko tych, co żyją zajęci jedynie błahymi troskami o swą osobę i swoje rozkosze, ale jest krótki i mija niepostrzeżenie dla tych, co zapominają o sobie, pracują nad czymś, co ich pochłania; mierzony wielkością śmiałego, nie dającego się zrealizować marzenia, prawie nie istnieje.

Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.

Sztuka zawsze, nieustannie zajmuje się dwiema sprawami: wiecznie rozmyśla o śmierci i dzięki temu wiecznie tworzy życie.

Każdy człowiek ma prawo wątpić w swoje powołanie i czasem zbłądzić. Nie wolno mu tylko o nim zapomnieć. Kto nie wątpi w siebie, jest niegodzeń, bo ślepo wierzy w swoją moc i popełnia grzech pychy.

Błogosławiony niech będzie ten, kto doświadcza chwili zwątpienia.
— Paulo Coelho

Nic człowieka tak nie charakteryzuje, jak rodzaj zabawy, której szuka.

"Zamiast szukać pana Boga w szafce, do której klucz ma jedynie proboszcz, prościej i łatwiej jest mieć Go zawsze przy sobie. Na przykład w sercu."

Jest dla mnie zaiste zagadka, dlaczego ludzie traktują swą pracę tak piekielnie poważnie. Dla kogo? Dla siebie? Przecież wkrótce nas tu nie będzie. Dla rodziny? Dla potomności? Nie. Zatem zagadka pozostaje zagadką.

Kiedyś, w czasie rozmowy o osiągnięciach współczesnej techniki, George Bernard Shaw powiedział:

- Teraz, gdy już nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, brakuje nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie.

Jak człowiek się kogoś boi, to go nienawidzi, ale nie może przestać o nim myśleć.

Prawdę zwykło się mówić w gniewie.