Ostatnia wieczerza Jezusa z uczniami, namalowana przez Leonarda da Vinci. Tworząc to dzieło, Leonardo da Vinci natknął się na pewną trudność. Musiał namalować Dobro pod postacią Jezusa oraz zło pod postacią Judasza - przyjaciela, który zdradza go podczas ostatniej wieczerzy. Malarz zmuszony był przerwać prace, gdyż poszukiwał modeli doskonałych. Pewnego dnia w czasie występu chóru chłopięcego, dostrzegł w jednym ze śpiewaków idealne uosobienie Chrystusa. Zaprosił go do swojej pracowni i wykonał kilka szkiców. Minęły trzy lata. Ostatnia wieczerza była prawie gotowa, jednak Leonardo wciąż nie znalazł idealnego modelu Judasza. Kardynał zaczął naciskać, żądając, by mistrz jak najszybciej ukończył obraz. Pewnego dnia, po wielu tygodniach poszukiwań, malarz znalazł w rynsztoku przedwcześnie podstarzałego młodzieńca, obdartego i pijanego w sztok. Z trudem udało mu się nakłonić swoich uczniów, by zabrali go prosto do kościoła, ponieważ nie miał już czasu na szkicowanie. Zaniesiono zdezorientowanego nędzarza do świątyni. Uczniowie podtrzymywali go, podczas gdy Leonardo nanosił na fresk rysy wyrażające okrucieństwo, grzech, samolubność, tak wyraziście malujące się na tej twarzy. W tym czasie żebrak nieco otrzeźwiał. Otworzył oczy i ujrzał przed sobą malowidło.

- Widziałem już ten obraz! - wykrzyknął z przerażeniem.

- Kiedy? - zapytał zaskoczony mistrz.

- Przed trzema laty, zanim wszystko straciłem. Śpiewałem wtedy w chórze, moje życie było pełne marzeń i pewien artysta poprosił mnie, abym mu pozował do postaci Jezusa.

— Paulo Coelho

Człowiek nie ma przyjaciół. Przyjaciół ma tylko powodzenie człowieka.

Nie specjalizuj się w byle czym.

Ludzie nie chcą praw­dy, oni chcą pew­ności i bezpieczeństwa.

Nawet, jeśli szczęście zapomni o tobie na chwilę, ty nigdy o nim nie zapominaj.

Wszystko można nabyć w samotności, prócz charakteru

Dura sex, sed sex.
(parafraza łacińskiej sentencji: dura lex, sed lex - twarde prawo, ale prawo)

Ludzie, łącząc się między sobą, narzucają sobie taki czy inny sposób bycia, mówienia, działania; i każdy zniekształca innych, będąc zarazem przez nich zniekształcany. To wszystko dokonywa się poprzez Formę.

Jeśli kto kocha tylko piękno i czystość, to kocha zaledwie połowę istoty.

Telewizja zmieniła kółko rodzinne w półkola.

JEŚŁI NIE WIESZ DO JAKIEGO PORTU PLYNIESZ. ŻIADEN WIATR NIE BĘDZIE POMYŚŁNY. NA NAJWAŻNIEJSZYCH SKRZYŻOWANIACH ŻYCIOWYCH NIE STOJĄ ŻADNE DROGOWSKAZY.

Kochać i być kochanym .

Jedna rzecz znakomicie zastępuje doświadczenie: młodość.
— Maurice Chevalier

Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko.
— Fiodor Dostojewski

"Bóg lubi, kiedy szumią Jego źródła. Ale nikt nie wie, jakie młyny napędza ta woda. Karl Heinrich Waggerl "